ZNACZENIE: 1. Obłudny, okazujący fałszywą pobożność dla osiągnięcia swoich celów. 2. Związany z faryzeuszami.
UŻYCIE: Przymiotnik faryzejski pochodzi od nazwy stronnictwa religijno-politycznego działającego w starożytnej Judei. Faryzeusze wywodzili się z biedniejszych warstw społecznych. Charakteryzowało ich konserwatywne i mocno sformalizowane podejście do wiary, a jednocześnie słyszeli zarzuty zadufania w sobie i obłudy. Stąd też wywodzi się współczesne znaczenie słowa.
PRZYKŁAD: Bawią mnie ludzie prezentujący faryzejską postawę w pracy: cały dzień siedzą na prywatnym mailu, a gdy tylko zjawia się szef, robią skupioną minę i udają, że ciężko pracują. I tak na koniec dnia wyjdzie na jaw, że nie zrobili nawet połowy swoich zadań.
ETYMOLOGIA: późn. łac. pharisaeus – oddzielony; hebr. parusz – oddzielony, odosobniony.