ZNACZENIE: 1. Tytuł wyższych urzędników wojskowych i cywilnych w dawnej Turcji. Tytuł ten nadawany był również władcom Tunezji w czasach protektoratu tureckiego i francuskiego; inaczej beg. Bej we współczesnym języku tureckim jest formą grzecznościową. 2. Potocznie: menel. 3. Potocznie: pijak, leń, olewacz.
UŻYCIE: 1. Podobnie jak w przypadku innych tureckich tytułów, bej dodawane jest po imieniu, stąd np. Ahmed-bej; co ciekawe, gdy mówimy o kimś w trzeciej osobie, tytuł pisany jest wielką literą (Ahmed-Bej), gdy zwracamy się do osoby bezpośrednio – użyta powinna być litera mała (Ahmed-bej). 2. Bej jest określeniem negatywniejszym niż menel, sugerującym osobę brudną, śmierdzącą i odpychającą. 3. Bej w znaczeniu pijaka, lenia najczęściej jest określeniem półżartobliwym. Możemy tak określić znajomego, do którego po wejściu potkniemy się o puste puszki po piwie, niesprzątnięte skarpetki czy górę niezmytych naczyń w zlewie, a jego samego zobaczymy z tłustymi włosami rozwalonego na kanapie.
PRZYKŁAD: 1. „Jam jest syn Tuhaj-beja”, mówi Azja w Panu Wołodyjowskim, dumnym będąc ze swojego pochodzenia. 2. Muszę wywietrzyć ubranie – jechał ze mną metrem tak śmierdzący bej, że ledwo mogłam oddychać. 3. „Ty beju/bejówo, znów nic nie zrobiłeś przez cały dzień i tylko śmieci naprodukowałeś!” – powie osoba wracająca po pracy do swojego leżącego na sofie współlokatora.
ETYMOLOGIA: tur. bej – pan, naczelnik; użycie potoczne nie znajduje wytłumaczenia, jest wręcz nielogiczne, biorąc pod uwagę, że panowie tureccy nie musieli narzekać na brak dóbr, a także mało prawdopodobne, by spożywali alkohol.
Słowo Dnia 
prokrastynatorzy, faryzeusze, beje… Mam ciągłe wrażenie, że próbujesz bezkarnie obrażać subskrybentów newslettera 😉
poważniej – dosko robota!
PolubieniePolubienie
bej jest na piątek – dobry weekendu początek;)
PolubieniePolubienie