ZNACZENIE: 1. Dżinn to według wierzeń Islamu dobry lub zły duch, o ponadnaturalnych zdolnościach i umiejętnościach przybierania dowolnej postaci. Czasami człowiekowi udaje się opanować dżinna i np. schować go w butelce. 2. Dżinizm z kolei to religia indyjska, której nazwa pochodzi od nazwy jej półlegendarnego twórcy o imieniu Dżina. Dżinizm głosi wiarę w sumowanie się dobrych uczynków ze wszystkich wcieleń. Wyznawcy dżinizmu wierzą, że duszę posiadają zarówno zwierzęta, jak i rośliny, dlatego np. zabraniają uprawy roli. 3. Dżina natomiast to wcale nie żona dżinna. Nazwą tą określa się w dżiniźmie osobę, która poprzez uwolnienie się z bytu doczesnego oraz wewnętrzną dyscyplinę osiągnęła stan nirwany.
UŻYCIE: 1. O dżinnie najczęściej usłyszymy w bajkach i powieściach, np. w „Księdze tysiąca i jednej nocy” czy w opowiadaniu „Ostatnie życzenie” A. Sapkowskiego. 2. i 3. Z dżinizmem i dżinami największą szansę na spotkanie mamy w Indiach, w których żyje około 98 proc. z ponad 4 mln wyznawców tej religii.
PRZYKŁAD: Gdy Christina Aguilera śpiewała o „dżinie w butelce (baby)”, niektórych mogła wprawiać w stan nirwany porównywalny z tym, jaki osiąga dżina, żyjący zgodnie z założeniami dżinizmu.
ETYMOLOGIA: arab. dżinni – demon, duch; sanskr. dżaina od dżina; sanskr. dżina – zwycięzca, święty.
Słowo Dnia 