ZNACZENIE: Wysokiej klasy specjalista, który dobrowolnie opuścił kraj i pracuje za granicą; dopuszczalna jest także forma „ekspata”.
UŻYCIE: Ekspat to osoba, która z własnej woli decyduje się na wyjazd z kraju; ekspatriacja natomiast ma dwa przeciwstawne znaczenia: albo określa dobrowolne opuszczenie kraju, albo wręcz przeciwnie – przymusowe wydalenie obywatela z jego ojczyzny. Przy okazji ekspaty warto zwrócić uwagę, że wyraz ten nie ma nic wspólnego z ekspiacją; chyba że za popełnione czyny ekspata szuka wybaczenia.
PRZYKŁAD: Osoby powracające z przymusowego wygnania to repatrianci. Określenie to jednak nie dotyczy tych, którzy na emigrację zdecydowali się dobrowolnie. Jak więc nazywać ekspatów, którzy postanowili wrócić do ojczyzny? Jakieś propozycje?
ETYMOLOGIA: śrdw.łac. expatriare – opuszczać ojczyznę.