ZNACZENIE: Inaczej korkociąg.
UŻYCIE: Trybuszonem najczęściej określany jest korkociąg w wersji przedstawionym na zdjęciu poniżej, którego prawidłowa nazwa to trybuszon dwustopniowy. W rzeczywistości trybuszonem można jednak nazywać każdy rodzaj korkociągu, także najprostszy, umieszczany np. w scyzorykach.
PRZYKŁAD: Po weekendzie spędzonym w Bordeaux stała się winną snobką i już nigdzie nie ruszała się bez trybuszona.
ETYMOLOGIA: fr. tirer – ciągnąć + bouchon – korek.
ZNACZENIE: Inaczej narzędzia, przybory.
UŻYCIE: Utensylia to sprzęt, akcesoria potrzebne do wykonywania jakichś prac, czynności. Słowo często używane w odniesieniu do drobnych sprzętów kuchennych, np. chochli, lub naczyń liturgicznych, np. kielichów, kadzielnic.
PRZYKŁAD: Kiedy planujemy nową kuchnię, jednym z przydatnych w niej elementów może być półka na kuchenne utensylia.
ETYMOLOGIA: łac. utensilis – użyteczny.
ZNACZENIE: Osoba mająca obsesję na punkcie jakiegoś konkretnego rodzaju jedzenia.
UŻYCIE: Opsomania to rodzaj obsesji, która przejawia się ciągłą chęcią jedzenia konkretnej potrawy i/lub jedzenia. Może dotyczyć czegoś wyrafinowanego, np. trufli; sezonowego, np. szparagów; albo zupełnie trywialnej potrawy, np. jajecznicy.
PRZYKŁAD: Zadawał sobie retoryczne pytanie czy to, że kaszę z masłem może jeść trzy razy dziennie we wszystkie dni tygodnia to oznaka, że już jest opsomaniakiem czy jeszcze nie.
ETYMOLOGIA: gr. opson – przyprawianie.
ZNACZENIE: Wyróżnienie nadawane przez kulinarny przewodnik Michelin restauracjom, które są „dobre i tanie” (dodajmy: tanie, jak na standardy Michelin).
UŻYCIE: Przewodniki Michelin ukazują się od ponad 100 lat. Pierwszy opublikowany został w 1900 roku i miał być pomocny dla kierowców przy remontowaniu ich samochodów, znajdowaniu zakwaterowania i miejsc, w których można dobrze zjeść podczas podróży i zwiedzania. Najbardziej znany i prestiżowy jest przewodnik czerwony. Przyznawane są w nim gwiazdki restauracjom: od jednej do trzech. Najwięcej trzygwiazkowych restauracji jest we Francji. Wyróżnienie Bib Gourmand jest mniej prestiżowe niż gwiazdki, wskazuje jednak warte odwiedzenia restauracje, które serwują dobre jedzenie, a nie zruinują kieszeni.
PRZYKŁAD: Dziś Michelin ogłosił swoją coroczną listę wyróżnionych restauracji. Z polskich, jedną gwiazdkę utrzymało Atelier Amaro, a wyróżnienie Bib Gourmand przyznano warszawskim Butchery&Wine oraz Brasserie Warszawska. Śpieszcie rezerwować!
ETYMOLOGIA: fr. bib – skrót od nazwy maskotki Michellin: Bibendum lub Bibelobis + gourmand – wybredny.
ZNACZENIE: „Kucharz” sushi.
UŻYCIE: W dosłownym tłumaczeniu itamae oznacza „osobę stojącą przodem do deski” i chodzi o deskę, na której przygotowuje się sushi. Tradycyjnie itamae nosi białą czapkę i fartuch.
PRZYKŁAD: Jeśli w restauracji serwującej sushi zdecydujesz się na miejsce wokół „kuchni”, czyli przy ladzie wokół itamae, można z mistrzem sushi wdać się w rozmowę. Chociażby na temat tego co poleca do jedzenia. Z reguły są oni bardzo gadatliwi.
ETYMOLOGIA: jap. 板前 – kucharz.
ZNACZENIE: Wym. [amjuz-busz], akcent na ‚u’; drobna przekąska podawana dla rozbudzenia apetytu.
UŻYCIE: Amuse-bouche powinno być małe: na jeden, dwa, a maksymalnie trzy kęsy. Od „zwykłych” przystawek różni się też tym, że to nie gość wybiera je z menu, ale są one poczęstunkiem proponowanym przez szefa kuchni, jednakowym dla wszystkich zgromadzonych przy stole. Amuse-bouche powinno zostać podane zaraz po złożeniu zamówienia. Także amuse-gueule.
PRZYKŁAD: Amuse-bouche wyglądało wyjątkowo smakowicie, bez spróbowania nie była jednak w stanie zgadnąć z czego zostało przyrządzone.
ETYMOLOGIA: fr. amuser – cieszyć + bouche – usta.
ZNACZENIE: Wegetarianin, którego dieta obejmuje także jaja i produkty mleczne.
UŻYCIE: Owolaktarianizm nazywany też jest laktoowowegetarianizmem. To sposób odżywiania się polegający na wyłączeniu z diety mięsa i ryb, dopuszczający jednak mleko, produkty mleczne i jaja.
PRZYKŁAD: Odprawiając się na lot mógł wybrać typ posiłku, jaki zostanie mu zaserwowany. Wybrał ten oznaczony lakto-owo, mimo że nie miał pojęcia co ten skrót znaczy.
ETYMOLOGIA: łac. ovum – jajo + lac – mleko.
.
ZNACZENIE: Słodycz charakterystyczny dla kuchni bałkańskiej i bliskowschodniej.
UŻYCIE: Rachatłukum to tradycyjny smakołyk, zwykle o smaku owocowym i konsystencji galaretki, wyrabiany ze skrobi pszennej lub mąki ziemniaczanej oraz cukru. Zamiast cukru pierwotnie używano miodu, a obecnie często stosuje się wiórki kokosowe. Rachatłukum jest podawany w postaci kostek oprószonych cukrem pudrem. Polska wersja rachatłukum to „pańska skórka”.
PRZYKŁAD: Zrób sobie rachatłukum sam.
ETYMOLOGIA: arab. راحة حلقوم rāḥat ḥulqūm – ukojenie gardła.
Słowo Dnia 