ZNACZENIE: Inaczej język potoczny.
UŻYCIE: Język wernakularny przeciwstawia się językowi urzędowemu (np. język nahuatl, a język hiszpański w Meksyku), czy językowi standardowemu (dialekt bawarski, a standardowy język niemiecki).
PRZYKŁAD: Mimo że cała społeczność opowiadała się za uczeniem dzieci w języku wernakularnym, ostatecznie na wszystkich szczeblach edukacji wprowadzono lekcje w języku urzędowym.
ETYMOLOGIA: łac. vernaculus – rodzimy, domowy.
