ZNACZENIE: Działania wykraczające poza obowiązek.
UŻYCIE: O supererogacji mówi się przede wszystkim w kontekście etyki. Czynami mogącymi zostać uznanymi za supererogację będzie więc dawanie jałmużny czy poświęcenie za kogoś życia.
PRZYKŁAD: „Uczynek supererogacyjny to uczynek pociągający za sobą pozytywne skutki dla innych, związane zaś z danym uczynkiem ewentualne negatywne skutki (krzywdy bądź ryzyko) mogą spadać na sam podmiot podejmujący się tego czynu, nie zaś na osoby trzecie. (…) Spełnienie [uczynku] godne jest pochwał i stanowi zasługę, niespełnienie nie uzasadnia zaś i nie pociąga za sobą konieczności napiętnowania czy udzielenia nagany” – A.M.Kaniowski, „Supererogacja. Zagubiony wymiar etyki”.
ETYMOLOGIA: łac. super – nad + erogare – dzielić, ofiarować.