ZNACZENIE: To przymiotnik określający bardzo mocny, donośny głos.
UŻYCIE: Rzadziej przymiotnik stentorowy jest także używany do określenia bardzo głośnego śmiechu.
PRZYKŁAD: Gdy wszedł do sali i zaczął mówić swoim stentorowym głosem wszyscy umilkli – zwyczajnie nie sposób było usłyszeć własnych słów.
ETYMOLOGIA: Przymiotnik stentorowy pochodzi od imienia jednego z bohaterów Iliady – Stentora, słynącego z bardzo donośnego głosu; Homer tak go opisywał: „co miedzianym głosem grzmiał jak pięćdziesięciu ludzi”.