ZNACZENIE: Spódnica lub suknia rozpięta na sztywnym stelażu, szczególnie popularna w połowie XIX w. (patrz rysunek poniżej).
UŻYCIE: W początkowej fazie krynolina była usztywniana poprzez rusztowanie z lin, fiszbinów lub trzciny. Później opatentowano rusztowanie metalowe noszone przez elegantki pod suknią, zakładane w pasie i tasiemkami przywiązywane do materiału. Co ciekawe, krynolina była suknią popularną wśród wszystkich warstw społecznych, co szczególnie u pań muszących zajmować się czymś więcej niż siedzeniem i pachnięciem nastręczało pewnych kłopotów, np. niemieszczenie się w otwór drzwi lub niemożność podejścia do stołu, gdy średnica sukni była zbyt duża (średnice krynolin dochodziły do 180 cm).
PRZYKŁAD: Jeśli chciałabyś się poczuć jak dama z XIX w. na bal karnawałowy zafunduj sobie suknię na krynolinie – ciekawe jak szybko zaczniesz ją przeklinać, gdy np. nie będziesz w stanie wsiąść w niej do samochodu.
ETYMOLOGIA: wł. crinolino – materiał z włosia i lnu.