POPRAWNIE: Celi – dopełniacz l.mn. od rzeczownika cela; celów – dopełniacz l.mn. od rzeczownika cel.
BŁĘDNIE: Stosowanie wyrazów wymiennie lub na odwrót.
DLACZEGO TAK?: W przypadku innych rzeczowników o podobnej odmianie często dopuszczalne są dwie formy, będące jednakowo poprawne, np. w przypadku rzeczownika pokój, można go w l.mn. odmieniać jako ‚zapraszam cię do moich pokojów’, ale też ‚to są mieszkańcy wszystkich pokoi’. W przypadku odmiany celi i celów użycie danej formy determinuje, który z wyrazów – celę czy cel – mamy na myśli: na ten rok nie mam wielu celów, oprócz jednego: nigdy nie wrócić do zamieszkiwanych przeze mnie celi.
Tak samo dopuszczalne jest „meczy”/”meczów”. Ale „niży” już jest niedopuszczalne.
PolubieniePolubienie
jedyna dopuszczalna forma to „meczów”
PolubieniePolubienie
Masz jakieś źródło tego stwierdzenia? Bo ja mam opinię profesora Miodka…
http://www.obcyjezykpolski.interia.pl/?md=archive&id=35
PolubieniePolubienie
Odnoszę wrażenie, że w treści posta jest błąd: dopełnienie to część zdania, a mowa chyba jest o części mowy, jaką jest przypadek odpowiadający na pytania „kogo? czego?” czyli dopełniacz.
W naszym języku często dopełnienie jest w dopełniaczu, np. „Adam udziela wywiadu” (kogo? czego? – wywiadu), ale nie zawsze – np. „Słowo dnia jest blogiem”, gdzie dopełnienie mamy w narzędniku (kim? czym? – blogiem). W zdaniach oznajmujących często też dopełnienie występuje w bierniku – np. „Adam sprząta pokój” (kogo? co? – pokój).
PolubieniePolubienie
absolutna racja! dzięki za czujność, już jest poprawione:)
PolubieniePolubienie
‚jest blogiem’ to orzeczenie złożone (blogiem to orzecznik, nie dopełnienie)
PolubieniePolubienie