ZNACZENIE: Szczegółowy zapis nutowy utworu muzycznego.
UŻYCIE: W partyturze zapisywane są partie wszystkich instrumentów i głosów potrzebnych do wykonania danego utworu. Głosy poszczególnych instrumentów notowane są jeden nad drugim, a ich kolejność jest ściśle określona (patrząc od góry): instrumenty dęte drewniane, dęte blaszane, perkusyjne, soliści, chóry, instrumenty dodatkowe, strunowe, organy i na końcu instrumenty smyczkowe. Partytura zawsze dotyczy utworu muzycznego na wiele instrumentów; o zapisanym utworze na jeden instrument mówi się po prostu „nuty”.
PRZYKŁAD: Tuż przed koncertem dyrygent zalał partyturę i ledwo był w stanie odczytać nuty; efekt jednak był zupełnie ciekawy – dość anarchistyczne granie, jednak wpadające w ucho.
ETYMOLOGIA: wł. partitura – znaczenie jak wyżej.