ZNACZENIE: 1. Ulubione dziecko lub osoba dorosła, którą się faworyzuje. 2. Drużyna, która w danym sezonie uzyskała awans do wyższej klasy lub ligi.
UŻYCIE: 1. Beniamin jest imieniem hebrajskim, oznaczającym „syna południa” lub „syna prawicy”. W księdze Genesis 35:18 noszący to imię są nazywani synami dobrej fortuny, ponieważ prawa strona była uważana w starożytnym Izraelu za szczęśliwą. Beniamin obchodzi urodziny 31 marca i 19 grudnia. 2. Logicznie w stosunku do pierwszego znaczenia słowa, beniaminkiem czyli ulubieńcem, szczęściarzem nazywa się drużynę, której udało się wywalczyć awans z niższej ligi.
PRZYKŁAD: 1. Mój brat Beniamin jest prawdziwym beniaminkiem rodziców – nawet jak przynosi ze szkoły same uwagi, a na świadectwie ma najniższą średnią w klasie, w przeciwieństwie do mnie, zawsze dostaje pieniądze na wakacyjny wyjazd. 2. Beniaminkom dwukrotnie w historii udało się wywalczyć tytuł piłkarskiego Mistrza Polski: w 1937 r. zespołowi Cracovii, a w sezonie 1988/89 Ruchowi Chorzów.
ETYMOLOGIA: Wg. Biblii (Gen. 35:18; 42:4; 43:29-34), Rachela, umierając przy narodzinach syna, nazwała go Benoni (tj. syn boleści mojej), ale ojciec, Jakub, zmienił jego imię na Beniamin (tj. syn prawicy, syn szczęścia).
Słowo Dnia 